Kobazuloaren
bestaldera iritsita, Ainhoak sutsu besarkatu du Asier.
-
Konturatu zara nola arrazoia zenuen eta zure zalantzek oinarririk bazuten?
Orain
badakizu gizon-emakumeak ez direla beti horrela bizi izan,
eta
jarraitu ere ez dutela bide hau betiko jarraituko. Garrantzizkoena
da
inoiz ez ahaztea nor garen eta nondik gatozen.
-
Zure hitzek agur-itxura dute maitea. Seguruenik, jainkosa bat izango zara.
-baieztatu
du gazteak.
-
Asmatu egin duzu! Eta ondo dakizu ez dugula gehiago elkar ikusiko.
-jarraitu
du lamiak– Elkarrengandik bereizi beharra dugu baina zure
irribarra
eta begiradak gogoan izango ditut beti.
Emaidazu
azken besarkada!
Copyright © 1998 Angelo Cacciola
Donati
